Maart: een turbulente maand

Maart was een turbulente maand op meerdere vlakken, maar vooral voor mijn nieuwe boek. Op zeven maart had ik een grote vergadering bij Uitgeverij Houtekiet met directrice Vé, hoofdredacteur Mark en medewerkers Kimberly en Maxim. Het manuscript moest afgewerkt zijn tegen die datum, al had Mark het al een week eerder gevraagd om door te nemen. Op de valreep al die kleine details nog opzoeken (of weleens schrappen) en het dankwoord schrijven was een werk om U tegen te zeggen, maar op zeven maart stond ik in de Schaliënstraat in Antwerpen en kon ik zeggen: mijn manuscript is af!

Ik kan niet beschrijven hoe fijn het is om door een uitgever als volwaardig auteur bejegend te worden. Het zat hem in de kleine details: de manier waarop ik werd verwelkomd, een theetje kreeg, aangesproken werd. Ik had het al door op de Nieuwjaarsdrink: Houtekiet legt haar auteurs in de watten. Mark had tijdens het weekend mijn boek gelezen. Mijn hele boek, waarover ik net twee weken had gedaan om de laatste foutjes eruit te zeven. Naast enkele toffe complimenten kwam er een vraag: zag ik het zitten om Lisse als tweeluik uit te geven? De aanleiding was simpel: het boek was te dik en er was amper iets te schrappen dat geen afbreuk zou doen aan het verhaal. Aangezien ik zelf al met het idee had gespeeld, waren we het er snel over eens. Deel één wordt uitgegeven in september 2023 en deel twee in juni 2024, zodat we de Gentse Feesten kunnen meepikken in de promotie. Nog half overdonderd en na het bespreken van covers en contracten, begaf ik me naar de Scheldekaai om deze nieuwe ontwikkeling door mijn hoofd te laten waaien. Twee boeken in één klap!

Met twee boeken kwam natuurlijk wel de vraag naar nieuwe titels. Meer dan honderd mensen stemden tussen juni en september vorig jaar op één enkele titel, waar ‘Jonkvrouw van Glas’ als winnaar uitkwam. Nu hadden we plots drie titels nodig. Een hoofdtitel en een titel voor elk boek. Ik vroeg hulp aan mijn schrijversgroepen FNWP en Fantastic Meetings en de schrijvers van de LUX-cursus om samen te brainstormen over mogelijke titels (zie foto’s). Na overleg met Mark en intern overleg bij Houtekiet klopten we af op:

‘Lisse’

Boek 1: ‘Tussen Slijk en Satijn’

Boek 2: ‘Tussen Opstand en Strop’

Voor mij voelen deze titels goed aan, mijn buik zegt dat het klopt, dat ze voldoende over het verhaal vertellen.

De weken die volgden, gebeurde er iets raars in mijn hoofd. De ene kant was nog steeds aan het racen tegen de deadline terwijl de andere kant pompaf snakte naar rust. De ene kant moest ik geruststellen, de andere kant tevredenstellen met het vooruitzicht van vakantie begin april. Ondertussen zijn mijn twee hersenhelften opnieuw op dezelfde golflengte geraakt (met wat hulp van de osteopaat) en staat mijn valies klaar om morgenvroeg te vertrekken. De beloofde rust komt eraan!

Maar niet voordat er me nog een spannende dag te wachten stond. Op 28 maart begaf ik me naar twee scholen die niet verder van elkaar hadden kunnen liggen: de vakgroep Geschiedenis van Universiteit Gent en de Gulleboom, basisschool van Gullegem, waar het vierde leerjaar van mijn nichtje me opwachtte. Maar eerst terug naar de UGent. Ik had er een afspraak met prof. dr. Jan Dumolyn, auteur van onder andere Brugge, een middeleeuwse metropool 850-1550, mijn naslagwerk voor Brugge. Ik had hem gevraagd mijn boek na te lezen op historische correctheid, een taak die hij met plezier aannam, al was hij verrast door het volume van mijn boek. Op 28 maart dus ging ik naar zijn bureau om zijn bevindingen te aanhoren: hij heeft geen grote anachronismen ontdekt (oef! Maar ik heb dan ook meer dan 50 historische boeken doornomen om dat te vermijden), maar heeft mij wel door een lijst aan opmerkingen geloodst. De belangrijkste daarvan omhelsde de spelling van de plaatsnamen, iets waarover ik mijn lezers ook consulteerde via verschillende facebookgroepen: schrijf ik de plaatsnamen in onze spelling of gebruik ik de namen die ik op oude kaarten en in oude boeken vond? Ik had namelijk de kaart van Brugge van Marcus Gerards met een schat van namen, evenals een boek met oude Gentse straatnamen gevonden. Na een hoop opzoekwerk maakte ik een mooie lijst aan van vertalingen voor achterin het boek, want de teneur onder de lezers was 2/3^e voor de oude spelling en 1/3^e voor de huidige spelling. Prof. dr. Dumolyn wist me echter te vertellen dat deze plaatsnamen eerder uit de 18^e eeuw stammen en helemaal niet correct zijn. Ik trek mijn conclusies. Bye bye opzoekwerk dus. Sorry aan iedereen die voor de oude namen stemde!

Van de UGent fietste ik meteen naar het station om de trein naar Kortrijk en de bus naar Gullegem te nemen. Mijn nichtje, metekindje van mijn man, had ‘Paulfijn Pinguïn’ en ‘Over de Elfengrens’ mee naar school genomen voor een boekbespreking. Juf Ann vroeg me of ik voor de klas wilde komen praten over mijn boeken in het kader van de jeugdboekenmaand. Van de universiteitsprofessor dus naar een twintigtal enthousiaste vierdeleerjaars! Ik vertelde over mijn boeken en mijn schrijfproces en verbaasde me over de vragen die de kinderen hadden voorbereid: Waar haal ik mijn inspiratie? Wat vind ik het moeilijkste aan schrijven? En het tofste? Vervolgens liet ik hen proeven van het schrijven. Ze maakten een personagepaspoort van een foto die ik elk van hen gaf en brachten per twee hun personages samen in een gekke situatie die ik had voorbereid. Op het einde van de opdracht lazen de kinderen hun verhalen voor. Ik blijf de fantasie van kinderen prachtig vinden!

En nu zit maart erop, en mijn boek is binnen bij de uitgever. Er komt weer wat rust in mijn hoofd, en ruimte om me met andere dingen bezig te houden. De website van de Friday Night Writing Party bijvoorbeeld. Die had dringend een update nodig. Het is een work in progress, maar de moeite om hier te bezoeken. En wat ontdekte ik bij het nagaan van onze ISSUU-tijdschriften, waarin we onze beste vruchten van de schrijfopdrachten bundelen? Een eerste personageschets, zowel van Lisse (op pagina 7) als van Martijn (eveneens op pagina 7). Wat vind ik het heerlijk om dit te herlezen en te zien hoe die twee ondertussen gegroeid zijn en Lijkenpikker zelfs het eerste hoofdstuk van mijn boek is geworden!

Voor de welkomstpagina van de website zoeken we een gedichtje om de FNWP te omschrijven. Hier deel ik alvast mijn poging met een twaalfje (omdat het soms wat meer mag zijn dan een elfje):

Schrijf

maar raak

de woorden zweven

grijpklaar in de lucht

dat smaakt!